NVM 10.05.017 Snikschuit voor personen (Trekschuit) (begin 18e eeuw)

Een snikschuit is een type traditioneel Nederlands scheepje, dat voornamelijk werd gebruikt voor het vervoer van goederen en passagiers op binnenwateren. Het was een relatief klein, vaak open zeilschip of roeiboot met een lage boeg en een scherpere achtersteven. De snikschuit was meestal rond de 8 tot 10 meter lang, wat het geschikt maakte voor kleinere vaarten en de binnenvaart.

Kenmerken van een snikschuit:

• Type: Platbodem met een scherpe boeg en een open dek.

• Lengte: Meestal tussen 8 en 10 meter.

• Breedte: Relatief smal, wat het schip wendbaar maakt.

• Zeilen: Vaak uitgerust met een grootzeil en een fok of een ander type zeil.

• Gebruik: Vervoer van goederen en passagiers over rivieren en kanalen in Nederland. In latere tijden werd het vaak gebruikt voor de visserij en de transport van goederen zoals turf, zout of zand.

• Diepgang: De snikschuit had een geringe diepgang, wat het geschikt maakte voor ondiep water.

• Motorisering: Tegenwoordig zijn er ook motorversies van de snikschuit, maar oorspronkelijk was het een zeilschip.

Geschiedenis en gebruik:

De snikschuit werd veel gebruikt in de 18e en 19e eeuw en maakte deel uit van de lokale transportvloot in verschillende regio's van Nederland. Het schip was vooral handig op ondiepe rivieren en kanalen, waar grotere schepen vaak niet konden varen.

Het gebruik van de snikschuit is grotendeels verdwenen, maar de naam en het concept van de snikschuit komen nog steeds voor in de geschiedenis van de Nederlandse binnenvaart. Vandaag de dag worden ze in sommige gevallen nog wel gebruikt als recreatievaart of als erfgoedproject.

Specificaties :